Improving your Personality!

Your personality is the way that you think, feel and behave.Someone who has a good personality is interesting and pleasant to be with. Everyone wants to be like this and improving your personality is a good way to accomplish it.

Here are some tips to help you!

1. Be a Better Listener.
The most charming people you will meet are those who are good listeners. Think how great you feel with someone who hangs on your every word as if you were the only person in the world. Follow that example.

2.Expand your interests.
The more you learn, the more interesting you are to others. When you meet new people, it givew you the opportunity to share what you know and exchange your views with them.

3. Hve an opinion.
There is nothing more annoying than talking to someone who has no personal opinion.However, someone whose point of view is unusual or unique is more stimulating company.

4. Meet new people.
Make an effort to meet new people, especially those that come from different cultures or have altermative ways of doing things, it will broaden your outlook on society.

5.Be yourself.
People who try to be something they're not are almost as annoying as those who have no opinion of their own. Trying to copy someone else not only falls flat, but also shows a lack of sincerity.
6. Who wants to be around people who are negative, complain a lot or have nothing good to say? Most of us run when we see them coming! Be the kind of person whose positive energy is felt by everyone you meet, and always look for the best in people.

7. Have a sense of humour.
Everyone enjoys the company of someone who makes them laugh or smile. Look for the funny side of a situation - there always is one.

8. Support others.

Just as you yourself appreciate support, give it to others when they need it. W all love someone that encourages us and cheers us up when we' re feeling down.

9. Be honest and treat people with respect.
Being honest and trustworthy will earn you the admiration, respect and gratitude of others. Nothing improves a person's personality more than honesty and respect - respect both for others and yourself.

We all have the ability to share our personalities. By trying our best to be all that we can be, we contribute to our own as well as other people's happiness.

How would you describe your own personality?

Γιατί τα παιδιά χρειάζονται τόσο πολύ τους μπαμπάδες τους;

Πολλές δεκαετίες έρευνας και εκατοντάδες μελέτες έχουν αποδείξει τελικά αυτό που... (θα πρέπει να) είναι προφανές σε όλους: Ότι όσο πιο ενεργά συμμετέχει ο μπαμπάς στην ζωή του παιδιού του τόσο πιο καλό του κάνει. 

Εμείς σας παραθέτουμε κάποιες έρευνες που αποδεικνύουν πόσο ένας πατέρας μπορεί να καθορίσει την κοινωνική ζωή του παιδιού του αλλά και τα μελλοντικά του επιτεύγματα. 

1. Στοργικοί μπαμπάδες = επιτυχημένα παιδιά Ο μπαμπάς επηρεάζει το παιδί σχεδόν από την πρώτη στιγμή της γέννησης του. Σύμφωνα με έρευνες που πραγματοποίησε το ερευνητικό κέντρο του Καναδά Father Involvement Research Alliance (F.I.R.A), τα μωρά των στοργικών μπαμπάδων νιώθουν συναισθηματικά ασφαλή, πιο αισιόδοξα και δεν φοβούνται να ανακαλύψουν νέα πράγματα. 

Καθώς μάλιστα μεγαλώνουν γίνονται πιο κοινωνικά και παρουσιάζουν σαφώς πιο βελτιωμένες δεξιότητες, σε σύγκριση με τα παιδιά των οποίων οι μπαμπάδες δεν ασχολούνταν καθόλου μαζί τους. Ακόμη τα παιδιά αυτά δεν φοβόντουσαν να μείνουν μακριά από το σπίτι τους, είχαν καλύτερους τρόπους και λιγότερες πιθανότητες να πάθουν κατάθλιψη. Επίσης σύμφωνα πάντα με το F.I.R.A οι κόρες που είχαν καλή σχέση με τον μπαμπά τους είχαν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ενώ οι γιοι τους παρουσίαζαν λιγότερη επιθετικότητα και περισσότερο αυτοέλεγχο. 

2. Οι κοινές καθημερινές δραστηριότητες με το μπαμπά κάνουν πιο ευτυχισμένα τα παιδιά Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Brigham Young, η συμμετοχή στις καθημερινές δραστηριότητες, όπως το να τρώνε μαζί, να βλέπουν τηλεόραση, να παίζουν στην αυλή, ακόμη και να παίζουν βιντεοπαιχνίδια είναι πολύ πιο σημαντικό από το να μοιράζονται τα παιδιά με τον μπαμπά τους μεγάλες εξόδους ή ταξίδια. Σύμφωνα με την έρευνα, η συμμετοχή σε δραστηριότητες αναψυχής δίνει ισορροπία στην οικογένεια και είναι σαφώς πιο πολύτιμη από την πολυτέλεια για τα παιδιά.

 3. Η διαφορετική προσέγγιση του μπαμπά επηρεάζει διαφορετικά την προσωπικότητα του παιδιού «Πώς γίνεται ο μπαμπάς να επηρεάζει διαφορετικά το παιδί από την μητέρα; Ένας καλός γονιός δεν είναι αρκετός;» θα αναρωτηθούν ίσως κάποιοι. Τόσο η μαμά, όσο κι ο μπαμπάς έχουν το δικό τους μοναδικό ρόλο στην οικογένεια, λέει ο κλινικός ψυχολόγος Brett Copeland. Οι μπαμπάδες ενθαρρύνουν τον υγιή ανταγωνισμό, την ανεξαρτησία και τους στόχους του παιδιού. Αντίστοιχα οι μητέρες ενθαρρύνουν το αίσθημα της δικαιοσύνης, της ασφάλειας και της συνεργασίας.

 Ο δόκτωρ W. Bradford Wilcox, κοινωνιολόγος και καθηγητής στο University of Virginia, λέει χαρακτηριστικά ότι ο πατέρας επηρεάζει το παιδί με τέσσερις διαφορετικούς (τουλάχιστον) τρόπους: Οι μπαμπάδες παίζουν, ενθαρρύνουν το ρίσκο, προστατεύουν και έχουν το δικό τους τρόπο να κάνουν τα παιδιά να πειθαρχούν. Να τι μπορούν να πάρουν τα παιδιά από τα τέσσερα παραπάνω πράγματα Παιχνίδι Ο ψυχολόγος Ross Parke, μελέτησε 390 οικογένειες και διαπίστωσε ότι το παιχνίδι των μπαμπάδων χαρακτηρίζεται από διέγερση, ενθουσιασμό, και το «απρόβλεπτο». Ενώ οι μαμάδες παίζουν πιο ήσυχα και πιο συγκεντρωμένα. 

Σύμφωνα με τους ειδικούς το παιχνίδι των μπαμπάδων, τα παιδιά μάθαιναν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους αλλά και την συμπεριφορά τους και ήταν λιγότερο επιθετικά. Ρίσκο Σύμφωνα με έρευνα του Γάλλου ψυχολόγου Daniel Paquette ενώ οι μαμάδες ανησυχούν για την προστασία των παιδιών, την ανάπτυξή τους (και καλά κάνουν εννοείται), οι μπαμπάδες ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να παίρνουν ρίσκο και να εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες κάτι που είναι απαραίτητο για την μετέπειτα ζωή τους. Ακόμη τα έπειθαν να βρίσκουν το θάρρος να ξεπερνούν τα εμπόδια και να είναι πιο κοινωνικά. 

Προστασία Ίσως να οφείλεται στο μέγεθός τους, ή επειδή είναι οι προστάτες της οικογένειας και για αυτό φαίνονται να είναι καλύτεροι στο να προστατεύουν τα παιδιά τους από τις κακοτοπιές, μας λέει ο ψυχολόγος Rob Palkovitz Επίσης οι μπαμπάδες που ασχολούνται περισσότερο με τα παιδιά τους επηρέαζαν θετικά τις ζωές τους και τα παιδιά τους είχαν την τάση να επιλέγουν σωστότερους φίλους. 

Υπακοή Σύμφωνα με τους συγγραφείς του βιβλίου . βιβλίο Partnership Parenting, Kyle Pruett and Marsha Kline Pruett, αν και οι μαμάδες φημίζονται για την αυστηρότητά τους, συνήθως οι μπαμπάδες επιβάλλουν πιο εύκολα αυτό που θέλουν. 
Εφαρμόζουν τους κανόνες και αντιμετωπίζουν τα παιδιά σαν ενήλικες ενώ οι μαμάδες αντιμετώπιζαν τα παιδιά πιο συναισθηματικά.
Βέβαια οι αντίθετες προσεγγίσεις των γονιών αποδεικνύονται αποτελεσματικότερες από τις παρόμοιες προσεγγίσεις. 

Πηγή: ipaideia.gr/

Οι εκπαιδευτικοί που αγαπούν τη διδασκαλία διδάσκουν τα παιδιά να αγαπούν τη μάθηση!

Τι κάνει έναν δάσκαλο καλό;

Ο καλός δάσκαλος είναι στη διάθεση όλων των μαθητών του ωστόσο γνωρίζει ποιοι μαθητές έχουν ανάγκη από περισσότερη βοήθεια.

Ο καλός δάσκαλος είναι χαρισματικός στην επικοινωνία και γνωρίζει καλά πώς θα ελίσσεται επικοινωνιακά, ώστε οι μαθητές του να κατανοούν όλες τις έννοιες που διδάσκονται.

Ο καλός δάσκαλος προτρέπει τους μαθητές του να κάνουν ερωτήσεις, ωστόσο απαντά έτσι ώστε να επωφελούνται όλοι οι μαθητές.

Ο καλός δάσκαλος έχει κανόνες και διαδικασίες που βοηθούν τους μαθητές να γνωρίζουν, εκ των προτέρων, τι περιμένει από αυτούς και πώς οι μαθητές μπορούν να επωφεληθούν περισσότερο στην τάξη.

Ο καλός δάσκαλος ενθαρρύνει τη συνεργασία και γίνεται το παράδειγμα για τους μαθητές του αλλά και για τους συναδέλφους του.

Ο καλός δάσκαλος είναι ευέλικτος και ικανός να τροποποιήσει το μάθημα «σύμφωνα με τις ανάγκες της στιγμής» αποσκοπώντας να καλύψει τις ανάγκες των μαθητών του.
Ο καλός δάσκαλος σέβεται όλους τους μαθητές του και τους ενθαρρύνει για καλύτερες επιδόσεις.

Πηγή: pappanna.wordpress.com

(απόσπασμα)

Be the teacher that kids don' t want to Leave at the end of the school year!

Η Γνώση της Ξένης Γλώσσας Αναλλοίωτη Περιουσία για τα Παιδιά!

Οι εποχές διαβαίνουν, τα ενδιαφέροντα αλλάζουν, και συνεχώς νέες ανάγκες γεννιούνται με κάθε καινοτόμες προτεραιότητες που ξεπροβάλλουν ασταμάτητα στις σύγχρονες κοινωνίες μας. Η ανάγκη όμως της γνώσης της ξένης γλώσσας έχει παραμείνει αναλλοίωτη στο διάβα των καιρών, μόνο που από προσόν όπως εννοείτο στο παρελθόν, έχει μετατραπεί σε απολύτως απαραίτητο εργαλείο που θα καταστήσει τα παιδιά μας ικανά να αποκτήσουν πλέον τα σύγχρονα προσόντα που επιτάσσει η κοινωνία του μέλλοντος για την πετυχημένη ζωή και διάκρισή τους.
Καμία ειδίκευση, εξειδίκευση, τέχνη, ανωτέρα σπουδή, μεταπτυχιακό, ή διδακτορικό δεν μπορεί να ολοκληρωθεί και να ανταποκριθεί στην κοινωνία του αύριο εάν δεν έχει προϋπάρξει έγκαιρα η απόκτηση της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας από μικρή ηλικία. Ακόμα και η πολύ απλή καθημερινότητα ζωής αλλά και οι εργασίες ρουτίνας του αύριο όντας άρρηκτα συνδεδεμένες με την τεχνολογία της πληροφόρησης, επιβάλλουν άμεσα την άριστη γνώση της Αγγλικής γλώσσας. Καταυτό τον τρόπο, ως προσόν δεν μπορεί να λογιστεί πλέον η Αγγλική γλώσσα για τα παιδιά μας εφόσον τους είναι άκρως επιτακτικά απαραίτητη και αναπόσπαστο μέρος της ζωής τους εσαεί. Σπουδαίο προσόν νοείται πλέον η γνώση μίας ή δύο ξένων γλωσσών επιπλέον των Αγγλικών που θα διακρίνει τα παιδιά μας αύριο στην εγχώρια και ξένη αγορά. Η ξένη γλώσσα θα γίνει διαβατήριο ζωής και παράθυρο ελπίδας για την πετυχημένη καριέρα και λαμπρή σταδιοδρομία τους.

Ο ύμνος της αγάπης...

Ο ύμνος της αγάπης -Προς  Κορινθίους Α΄  Επιστολής του Αποστόλου Παύλου
Ο Ύμνος της Αγάπης, όπως είναι γνωστή στον χριστιανικό κόσμο το τμήμα του 13ου Κεφαλαίου της της Προς Κορινθίους Α’ Επιστολής του Αποστόλου Παύλου προς την παλαιοχριστιανική αδελφότητα της Αρχαίας Κορίνθου και διασώζεται μέσω της Καινής Διαθήκης, είναι ένα από τα πιο αξιόλογα κείμενα της Αγίας Γραφής.

Σύμφωνα με την επιστολή του Αποστόλου Παύλου, το δώρο της αγάπης έχει τόσο μεγάλη αξία που ξεπερνά κάθε αρετή. Ο Απόστολος των Εθνών, όπως είναι επίσης γνωστός ο Απόστολος Παύλος, επισημαίνει ότι η αγάπη είναι η επιθυμία για την καλοσύνη και την ευτυχία. Αποτελεί ένα ειλικρινές κατόρθωμα του εαυτού μας, αφού από αυτήν αντλούμε την δύναμη να ξεπεράσουμε τον εγωισμό μας (οὐ λογίζεται τὸ κακόν 13:5). Υπογραμμίζει επίσης τη σημασία της πίστης μέσα από μια αδιάκριτη εμπιστοσύνη (πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει 13:7).[1]

Χριστός γεννάται δοξάσατε...

Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει, 
καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει. 
Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι. 
Μάγοι δὲ μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι. 
Δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον, 
ὁ πρὸ αἰώνων Θεός.


Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο· σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.

Μεγάλυνον ψυχή μου, τόν εν τώ Σπηλαίω, τεχθέντα Βασιλέα! 

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα σε όλους μας!

Ενισχύοντας την αυτοπεποίθηση των παιδιών!

Είναι πολύ σημαντικό για κάθε άνθρωπο να αισθάνεται καλά με τον εαυτό του, το σώμα του, και το μυαλό του. Με άλλα λόγια, είναι σημαντική για όλους μας η αίσθηση της προσωπικής μας άξιας, της ατομικής μας αυτοπεποίθησης.

Αυτοπεποίθηση είναι η σιγουριά που αισθανόμαστε για τον εαυτό μας και τις ικανότητες μας. Επίσης είναι η αίσθηση ασφάλειας ότι οι γονείς, οι φίλοι, οι συγγενείς και γενικότερα ορισμένοι άνθρωποι πάνω στη γη μας αγαπούν γι’ αυτό που πραγματικά είμαστε.

Σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης του κάθε παιδιού παίζουν οι γονείς. Από την πρώτη κιόλας μέρα που θα γεννηθεί ένας άνθρωπος εξαρτάται απόλυτα από τους γονείς του. Με το να ανταποκρινόμαστε ως γονείς στο κάλεσμα του μωρού μας για τροφή, αλλαγή πάνας, αγκαλιά και τρυφερότητα μαθαίνουμε στο παιδί μας, πως χτίζεται η εμπιστοσύνη απέναντι στους άλλους, αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό.

Αργότερα, και καθώς ένα παιδί μεγαλώνει και αναπτύσσεται σωματικά αλλά και πνευματικά, οι ανάγκες του αλλάζουν, διαφοροποιούνται και μαζί με αυτές και οι τρόποι αλλά και τα μέσα που ανταποκρίνονται οι γονείς. Η ενδυνάμωση της αίσθησης της αυτοπεποίθησης του παιδιού γίνεται μια ανάγκη εκφρασμένη πιο ξεκάθαρα, όσο αυτό επιδιώκει προσωπικές και κοινωνικές επαφές και η επιθυμία για την αποδοχή του από τους άλλους παίρνει έναν ιδιαίτερα σημαντικό χαρακτήρα.